Kleur bekennen
maandag 1 februari 2021
Kleur bekennen.
In deze tijd van corona en politieke mismeestering eens daten heeft soms iets weg van dezelfde uitdaging
die onze nobele verkozenen om de zoveel jaar, al is het het laatste decennia meer “ gedurende zo veel jaar” aangaan.
Ik heb tijdens de eerste contacten via de telefoon al opgemerkt dat mijn schone, nog onbekende, niet iemand is die je zo maar meeneemt op het door jou bespoorde weggetje.
Nee, ze geeft eerder de indruk dat ze een geboren leider is (met mij als lijder?) en alhoewel dat héél soms, met de nadruk op “héél” zijn voordelen kan hebben, kan ik als geboren anarchist toch zeker zomaar niet berusten in haar suprematie.
Ik heb me dus al een beetje voorbereid op ons eerste gezellige uitje (al doet een uitje je ook wel eens janken)door de laatste weken onze cabaretiers uit kamer en senaat nog iets closer te volgen in hun meesterlijke technieken van onderhandelen en beloven, en dat in een sereniteit die je zelfs bij Romeo en Juliette nooit zag.
Deze aristocraten met hun soms zo schone witte slofkes brengen in mij het gevoel dat nobelheid en deemoedigheid eigenschappen zijn die in ons landje nog steeds aan draagkracht winnen.
Als ik mij met dezelfde ingesteldheid presenteer aan mijn tere toekomstige, hoe zou ze me dan ooit kunnen weerstaan, hoe zou ze dan haar wil nog kunnen opleggen aan mij, die zo zuiver en rein van gemoed en gedachten, haar hart probeert te winnen zonder buitenissige of ongepaste truken uit één of andere oude doos.
De grote dag; Zit mijn dasje goed, kan mijn jasje toe, en zijn mijn teennagels wel mooi ingekort? Heel belangrijk, want laatst heb ik daar een teleurstellende ervaring mee gehad, ergens in de mooie duinen van onze Vlaamse kust. (enkel bekend klinkend voor mensen die al langer de blogs hier lezen)
Nee, ik kan er nog mee door. Er zijn er lelijker dan ik die los mogen lopen praat ik mezelf weer maar moed in terwijl ik in een rustig tempo, een opa passend, naar het gezellig bistrootje rij waar we elkander voor 't eerst in de ogen zullen kijken. Ik hoop dat ze bruine ogen heeft, daar warm ik zo van op. Ik heb beloofd, ja dat moest, dat ik haar zou opwachten aan de parking ( buiten 't stad dus), zodat ze niet als een hulpeloze blinde op zoek moest naar hij die het aandurfde om meestal goed op tijd te komen. Dat laatste lukte haar vaak niet goed. Niet omdat ze zoveel tijd nodig had om zich toonbaar te maken, want ze was, zoals ze het zelf zo mooi beschreef, een naturelle schoonheid, maar het was haar zéér uitgebreide garderobe die haar wel eens parten speelde want bij een date kleedde ze zich graag passend bij haar eventuele toekomstige ...ja toekomstige wat? Daar was ik nog niet helemaal achter, maar ik had al op voorhand moeten mailen wat ik die dag zou dragen. Hemd en das verplicht, dat had ze al laten weten, en best nog een broek er onder, anders ging het zeker niet door.
O...daar zal je haar hebben. Ze heeft me nog niet opgemerkt, dus kan ik haar in alle rust ten volle aanschouwen. Het lijkt wel een airhostess, zoals ze daar statig tussen de wagens stapt met haar OVLD kleurig jasje en knie bedekkende rok. Ze kijkt alsof ze een belhamel zoekt die haar net iets oneerbaars heeft toegeworpen . Als ik de bewegingen van haar mondmasker zo zie schiet er meteen een vrolijke herinnering van vroeger door mijn hoofd...”bellenblazen”. Nu ze zo dicht nadert begin ik maar een beetje rustig met m'n opgeheven handje te zwaaien, zodat ze niet langer hoeft te zoeken. Want dames van haar klasse zoeken niet, maar worden gevonden. Zo heeft ze me dat toch verteld. “Hallo, je hebt me dan eindelijk toch gevonden”, en ik vertel haar maar meteen dat dat heel makkelijk was want dat ze er met haar klasse zo bovenuit springt. We wandelen samen naar het grote tuinterras, het is nog lekker buiten, de zon schijnt, en ze zegt, “ga jij daar maar zitten, dan kan ik met mijn rug naar de zon want ik zou niet willen dat ik, zoals die andere dames hier, enige rimpeltjes ga overhouden aan deze uitstap.” Ik wil nog zeggen dat ik enig rimpeltje hier en daar wel zijn charme vind hebben, maar besluit maar te zwijgen. Niks gezegd is niks verkeerd gedaan.
Als een duivel uit een doosje staat daar ineens een ober bij ons en mijn gezelschap heeft meteen al de wijnkaart gevraagd. Je date tenslotte niet iedere dag en zo maar het eerste 't beste tafelwijntje wil ze bij deze gelegenheid ook niet nemen. Ik hou het toch maar bij een biertje.
Ondertussen hebben we , gezeten als we zijn, ons masker afgezet en krijg ik een vrije blik op haar lippen, die eigenlijk min of meer de aanleiding waren om met haar af te spreken. Er zit weer hetzelfde kleurtje op als wat ik zag op een eerste foto die ze me stuurde. Ik wist meteen toen ik die foto zag dat ik haar wou ontmoeten om die kleur eens van nabij in het daglicht te kunnen zien. Ik zeg “ echt mooi kleurtje lippenstift is dat.”
Ze bedankt me , en ik vraag meteen, “ zou je voor mij jouw naam op dit papiertje willen schrijven met die stift?” “Wat heb je daar nu aan?” vraagt ze een beetje achterdochtig. “Gewoon om iets van je te hebben als je er niet bent “ antwoord ik met een lieflijke blik. Ze aarzelt even maar dan krijg ik toch mijn zin. In mooie sierlijk gekrulde letters verschijnt haar naam op het papier. Ik ga hier niet verklappen wat er stond, want namen noemen houdt altijd een risico in, maar ik kan nu wel zeggen dat ik de dag na mijn date naar de winkel ben gereden en dat ik eindelijk kon tonen welke verf ik graag had gehad voor het kastje dat al zolang op een nieuw kleurtje wachtte.
Daten kleurt je dag.
geplaatst door banoen - 907 keer gelezen
Vorige berichten
A match made in heaven : het staat in de sterren geschreven
Wanneer Jan, Piet of Jef voor mij op de interesseknop heeft gedrukt, kijk ik, zoals iedereen denk ik, eerst even naar zijn profiel. Jan pent misschien zijn hele ziel neer waar Piet maar met mondjesmaat iets bloot geeft en Jef quasi niks los laat. Hoe meer hier staat hoe liever ik het lees dus dank aan de gulle schrijvers, de mannen die zich durven bloot geven en de moeite nemen hun profiel recht uit het hart te schrijven.
Wat er bij iedereen wel vermeld wordt, afgeleid van ieders opgegeven geboortedatum, is het sterrenbeeld. Omdat ik in mijn eigen sterrenbeeld “Maagd”; ja, ja, de eeuwige; echt wel heel wat trekjes bij mezelf erken, durf ik ook al eens dat van Jan, Piet of Jef, de interesseknop-gebruiker, goochelen. Zo had ik laats contact met een geïnteresseerde Steenbok. Ik goochelde het sterrenbeeld Steenbok en wat ik daar las was een afspiegeling van dingen die ook een Maagd wel typeren. Omdat ik mezelf hierin zo goed herkende, vroeg ik de leuke Steenbok in kwestie waar hij zichzelf kon vinden in zijn sterrenbeeld. Mijn leuke Steenbok had het blijkbaar niet zo op astrologie bekeken want prompt volgde er geen berichtje meer. Jammer want het had kunnen klikken.
Dus beste lezer als je astrologie en bijgevolg horoscopen zever in pakskes vindt dan kan je jezelf de rest van mijn blog besparen. Toch een beetje nieuwsgierig? Lees gerust verder.
Door deze toevallige ontdekking werd ik nieuwsgierig naar andere hemelse matches.
Na wat surfen op het net kwamen er 2 absolute winnaars, 5 redelijke kanshebbers en 5 verliezers uit de bus.
Zoals ik al dacht is Steenbok een perfecte match. Steenbok en Maagd zijn beide kieskeurig, leren elkaar eerst beter kennen voor de vlam zal overslaan. Ze kennen elkaars verwachtingen en respecteren elkaar, hebben dezelfde toekomstvisie, zijn georganiseerd, praktisch en nuchter. Maagd verzorgt Steenbok en hij geeft haar financiële stabiliteit. Hun relatie is stabiel en samen hebben ze veel plezier.
De andere winnaar is Stier; hij en Maagd hebben beide een goed beeld van waaraan de partner moet voldoen. Ze geloven beide in de ware en herkennen hem/haar intuïtief.
Hun eerste date wordt weloverwogen genomen en mag liefst niet te lang duren zoals een korte wandeling, een terrasje. Maagd en Stier zijn gewoontedieren, houden niet van té grote veranderingen. Maagd voelt zich veilig bij Stier en hij apprecieert haar trouw.
Hij accepteert haar ongevraagde adviezen en zij accepteert zijn koppigheid.
Ze kennen elkaar door en door en weten precies op welke knoppen ze moeten drukken om elkaar op te winden waardoor hun relatie vlot verloopt.
Dan zijn we bij de goede kanshebbers beland die ik wat korter beschrijf.
Kreeft inspireert Maagd en samen kunnen ze over alles praten. Omdat Maagd spaarzaam is, soms té spaarzaam voor Kreeft gaan de ruzies vooral over de uitgaven.
Maagd en maagd kunnen het uiteraard samen goed vinden omdat ze hetzelfde tikken maar tegelijkertijd hebben ze ook dezelfde valkuilen waardoor ze als team slecht het hoofd kunnen bieden aan onverwachte tegenslagen.
Schorpioen en Maagd zijn beide kritisch maar hebben een fijne en bevredigende relatie. Schorpioen geniet van de zorg die Maagd hem geeft. Mijn ex was een schorpioen en wij vulden elkaar goed aan tot hij zijn midlife crisis kreeg.
Vissen wordt door Maagd gestimuleerd tot succes maar Vissen is wel de partij die zich in de relatie het meest zal moeten aanpassen.
Weegschaal en Maagd passen goed bij elkaar maar op termijn kunnen de regeltjes van Maagd toch ergernis oproepen bij Weegschaal.
Tot slot zijn er de botsende sterrenbeelden, uit te proberen op eigen risico of voor degenen die dit toch allemaal maar kletskoek vinden.
Leeuw is een leider en verdraagt de kritiek of het ongevraagde advies van Maagd niet. Beide kunnen hun eigen fouten niet toegeven. Geld uitgeven leidt tot enorme discussies.
Boogschutter is veel te avontuurlijk voor Maagd.
Waterman luistert naar de adviezen van Maagd maar legt ze resoluut naast zich neer wat dan weer enorme ergernissen bij Maagd veroorzaakt omdat ze geen controle over of houvast aan Waterman heeft. Klopt volledig want ik heb een zoon Waterman en ‘t is altijd van ja, ja, mama en dan draait hij zijne rug en doet hij lekker zijn eigen goesting!
Ram is rusteloos en Maagd kan hem niet bijbenen. Ram verveelt zich bij Maagd. Maagd wordt nerveus van Ram.
Tweelingen kan niet tegen de ongevraagde adviezen van Maagd. Ha, ha, dat is dan de andere zoon. Ik had mijn zwangerschappen beter moeten plannen dan verliep hier alles vast harmonieuzer.
Astrologie is geen exacte wetenschap maar een leer die de samenhang tussen de stand van hemellichamen en het leven op aarde beschrijft. Je hecht er geloof aan of niet; je erkent het bij jezelf of kijkt er niet naar. Die beslissing maakt ieder voor zich.
Nieuwsgierig naar jou match made in heaven? www.mediumchat.be
Bekend verhaal voor nieuwe ogen,
Een paar dagen geleden herinnerde ik mij nog een heel bijzondere date, en ik dacht meteen,
nu heb ik ook eens een ernstig onderwerp waarover ik de mensen wat kan vertellen, want je krijgt wel leuke reacties als je eens iets geks schrijft, maar als je dat te vaak doet wordt je uiteindelijk zelf gek verklaart.
Ik had al een tiental dagen een beetje gechat en gemaild met eentje die best aardig leek, voor een leek in 't daten zoals ik dan wel, want ja hoor, ik heb nog altijd maar witte gordel daten.
Nu was het er eindelijk toch van gekomen dat we hadden afgesproken, ergens in een gezellige taverne, wel op het terras want het was prachtig weer. Echt zo'n dag dat je , man zijnde, al fluitend uit je bed springt, de douche induikt, net zoals Johnny Weissmuller tussen de krokodillen sprong in zijn beste dagen en dan ook nog zijn kreet tracht te imiteren.
Meer testosteron dan schuim , maar wat wil je, Banoen heeft een date.
Daarna even getwijfeld of ik een kostuum zou dragen, of toch maar wat losser, een nette jeans met een mooi hemd er op. Na paar seconden al gekozen voor jeans en hemd want een pak hing nog nooit in mijn kast. Waarom vrouwen altijd een uur nodig hebben om te kiezen begrijp ik nog altijd niet dus. Ik doe dat vlotjes.
Twee uur is het en ik zit al op het terras. Beter te vroeg dan te laat zeg ik altijd, pa zaliger indachtig. Die was altijd te laat, waardoor we thuis met negen zijn.
Het wordt halfdrie, en ik heb nog geen date gezien, maar mijn eerste glas smaakte me wel, dus ik bestel er nog eentje. Ja...twee mag. Bij ons toch.
Even na drie komt ze er toch aangewandeld. “Sorry, maar ik kon niets vinden om aan te doen”. Zie je wel...denk ik, maar zeg “ach, dat geeft toch niet, ik zit hier wel goed”.
Was jij dan op tijd” vraagt ze, en om de lieve vrede zeg ik maar” nee, ik heb het ook niet gered”. Ik bestel haar een wit wijntje, en neem zelf iets zonder alcohol.
“Mooi weertje he” zegt ze. “Heb je zelf huis en tuin om er van te genieten?”. “Natuurlijk heb ik eigendom,” zeg ik. Vanwaar komen anders die gaten in mijn broekzakken. Zeker niet van mijn vingers. Dat van die gaten denk ik er stilletjes bij natuurlijk.
“Heb jij diploma's?” “Jazeker”, antwoord ik weer. “zelfs drie”. Gelukkig vraagt ze niet welke, maar zegt ze gewoon, “wow, dan moet je wel aardig verdiend hebben in uw leven”.
“Ik klaag niet”, zeg ik vol overtuiging. . Met mijn zwemdiploma's van de vijventwintig, vijftig en honderd meter was dat geen enkel probleem, dacht ik bij mezelf.
“Reis je graag naar verre landen? “. “ O ja, heel graag, en zo vaak mogelijk”, antwoord ik. Wel op pc via Google maps, maar dat hoeft zij toch niet te weten.
“O ,wat zou ik dat eens graag samen met jou willen doen, “ zegt ze, voortgaand met “ik vrees wel dat ik dat nooit zal kunnen want ik ben niet zo rijk”.
Ik vertel dat ik haar wel een keertje meeneem, en alle kosten wel alleen zal dragen.
Wat kost nu een flesje witte wijn en wat knabbels voor bij de pc? Peanuts.
Nu is ze volledig in de wolken en ben ik haar Romeo en zij mijn Juliette. Ze wil volgende week al bij me intrekken, want in de villa waar ik woon zal wel ruim plaats genoeg zijn.
Ze stelt meteen ook maar voor om alles opnieuw in te richten, want ze moet zich wel thuis kunnen voelen bij mij. Ze heeft al wel een paar ideetjes. Ik dacht, als die nog een fles witte leeg maakt , kan ik straks nog een hypotheek nemen op mijn huis, dus keek ik even op de klok, en zei “wow, zo laat al, ik moet dringend naar huis om de paarden te voederen”. Zij was natuurlijk stapelgek op paarden. Ik moest alvast maar een zadel voor haar bestellen. Dat mijn “paarden” eigenlijk kippen waren ging ik haar echt niet vertellen.
We hebben uitbundig, zij meer dan ik , afscheid genomen en ik moest haar beloven om de volgende dag al terug te bellen om haar verhuis te regelen. Oké, heb ik gedaan en toen mocht ik naar huis.
Jongens toch, bijna was ik alle zeggenschap over gans mijn hebben en houden kwijtgespeeld. Ik heb haar de volgende dag gebeld en gezegd dat mijn villa tijdens onze uitstap was afgebrand, de paarden waren daarbij ontsnapt naar het wilde westen en mijn ganse kapitaal was in rook opgegaan bij een beurskrach. Maar ik had ook goed nieuws. Ik kon een gezellig kamertje huren bij het OCMW, net groot genoeg voor ons tweetjes. Je zal het niet geloven lieve lezers, maar daar is ze niet op ingegaan. Iemand wel zin?
Dag top dame
ginds in de streek van water en mul zand
zo eenzaam in dat verre land
niets te moeten, wel alles te mogen
kijkend heel diep in elkanders ogen
wie weet ginds in 't Vlaamse land
samen wandelen, voelen we een hechte band
eraan denken maakt mij opgetogen
dat t mooi zal zijn ben ik al van bevlogen
verstand en t verliefde hart, hand in hand
t eigen willen zet nu even aan de kant
felrode hartjes schuiven voor ons ogen
brengt ons in een zijn, heel opgetogen
verlangen en veel liefde voelen heel erg pril
niets mag gebeuren wat jij niet wil