Een paar weken naar Portugal

Oftewel.... ik verveel me mateloos....

Zou natuurlijk niet hoeven. Genoeg profielen op de site om mee te chatten, te daten.
Nieuwsgierig zijn naar 'wie die ander is', en of er misschien een toekomstperspectief is.
Een perspectief is er zeker, en een toekomst ook... maar vaak niet met diegene waarmee je, enthousiast als je bent, een moedige poging hebt ondernomen een nieuwe start te maken

En zo gaan de dagen voorbij, met één constante namelijk 'jezelf'
Fijn zou natuurlijk zijn als 'jezelf' omgetovert zou kunnen worden in 'onszelf'..
zou zo'n luie zondagmiddag iets minder stil kunnen worden

Gelukkig zijn er de huisdieren, de (klein)kinderen, de vrienden en kennissen, de buren.
Dus wat is eigenlijk het probleem?
Simpel, het gevóel te willen hebben bij iemand te horen, op iemand terug te kunnen vallen, bij iemand te kunnen kruipen als het allemaal even teveel wordt ontbreekt
Tot die tijd is het doorgaan. Gaat voor de één makkelijker dan voor de ander.
De één heeft geen tijd om te denken, er bij stil te staan dat het allemaal soms teveel is.
De ander heeft tijd teveel, staat er bij stil dat het allemaal soms teveel is....

Nog zo'n constante is die onzekerheid, niet weten wat er voor je weggelegd is.
Het beste is dat te accepteren, niet te weten wat komt... maar niet passief afwachten.
Uit een onverwachte hoek kan plots iets goeds op je pad komen.
Dus maak een 'stratenplan', met zoveel mogelijk zijweggetjes.
Stippel geen route uit maar ga dwalen
Niet vérdwalen...altijd die weg terug naar huis kunnen vinden... naar jezelf

Jokes
 

Een paar dagen om te wennen, maar in je eigen huis is alles bekend. Hoewel ik drie weken weg was, werden de katten goed verzorgd door mijn buurman. En gisteren heeft hij mij weer onthaald met een uitgebreide maaltijd. Ik ben blij met zulke aardige mensen, soms denk ik dat ik het ook zou kunnen volhouden met een goede vriend in huis. Heel praktisch, samenleven maar dan met beperkingen van je gevoelens. Het is de vraag of ik zoiets vol kan houden.
Dat komt hier niet ter sprake want mijn vriendelijke buurman heeft een LAT-relatie met een mevrouw in het dorp. Zij delen de week op, meestal 4 dagen samen in haar huis en hij 3 dagen alleen in zijn huis. Daarom geeft hij om zijn buurman die ook alleen is. In hetzelfde dorp of stad is wel zo makkelijk. Geen lange afstanden.

Die vrolijk en aantrekkelijk lachende vrouw van de Datingsite leek me heel ver weg. Zij woont in het zuiden en ik ben zo nu en dan in Vlaanderen bij mijn kinderen. Het zuiden van ons land is behoorlijk breed. Ik had haar geschreven dat ze vast wel een meneer bij haar in de omgeving zou vinden.

Nu waren mijn ideeën over de toekomst nog onduidelijk. Ik wil eigenlijk deze woonplaats verlaten en opnieuw dichter bij mijn kinderen in het zuiden gaan wonen. Moet ik nu dan wel zoeken naar een vrouw of wachten tot ik ergens woon? Wat ik zelf wil zal een ander niet snel voor kiezen. Wij van onze leeftijd zijn eindelijk gearriveerd en tot rust gekomen. Je gaat niet nog eens de onzekerheid tegemoet. Ben je alleen dan wil je nog wel een relatie proberen die binnen jouw plaatje past. Maar wel vaak afgebakend tussen jouw verworven mogelijkheden.
Dat is best te begrijpen want je hebt tot hier al een lange weg afgelegd.

Ik had vroeger al keuzes gemaakt waar ik nu nog mee moet dealen. Mijn volgende stap in het proces van verandering is de beslissing dat ik niet naar mijn kinderen in Vlaanderen ga en daar echt als opa aan de slag kan, maar ik ga naar mijn dochter in Lissabon wat op zichzelf een nieuwe periode van ontdekken wordt. Dat past beter bij me.
Ik heb de afgelopen drie weken In Lissabon als heel prettig ervaren. Natuurlijk spreek ik nog geen Portugees maar met Engels kom je daar best ver. Er wonen ook heel wat Nederlanders, kijk maar eens in de Facebook groepen die zich daar op richten. Mijn dochter heeft sinds kort definitief een tweede huis gekocht voor familie en vrienden. Het ligt in een natuurgebied niet ver van de grote monding van de rivier in de oceaan. Het huis heeft drie ruime slaapkamers en een een grote huiskamer en keuken. Met een behoorlijke tuin er omheen. Ze nodigt me uit om er te wonen. Voor de andere familie wordt het aantrekkelijker gemaakt daar een tijdje te verblijven. Zo krijg ik hopelijk ook mijn andere kinderen daar op bezoek.

Het meest spannende vind ik nog dat ik mijn auto weg zal doen en een camper ga kopen. Geen busje zoals ik vroeger had, maar een wat groter model waardoor ik in staat ben om er langer in te verblijven. Rondtoeren door Portugal en Spanje en indien nodig heen en weer naar het Noorden of de camper bij het huis in Arrábida laten staan en met het vliegtuig naar het Noorden.

Dan opeens blijkt de mogelijkheid dat ik ook langs kan gaan bij die vrolijk lachende mevrouw met haar heerlijk wilde haar. Zij wilde ook heel graag in Portugal zijn en daar in het koude seizoen verblijven totdat het in Nederland ook weer warm wordt en haar tuin onderhouden moet worden. Het zuiden van Nederland is dan opeens niet zo ver weg meer. Ik heb heel veel in eigen hand, maar een nieuwe relatie kies je met twee. Wellicht kan, na een voorzichtige aanloop, de camper helpen om elkaar goed te leren kennen.

ROOTS
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk

TONGVAL
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk

EIGENHEID
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk

âh gaand'r jâare fobbèi dajje ûitheemt bèn
of jûis un niew tûis hep gefónde...

Vrèhèd Blèhèd

elk vogeltje blijft wie het is, wie het ooit was

Is het te combineren? vogels van diverse pluimage?
Interessant kan het zeker zijn...
een soort ontdekkingstocht naar die roots, te herkennen soms aan de tongval, een eigenheid te leren kennen en mogelijk te leren waarderen

Jokes