Terug uit Portugal met mooie ideeen
dinsdag 13 september 2022
Een paar dagen om te wennen, maar in je eigen huis is alles bekend. Hoewel ik drie weken weg was, werden de katten goed verzorgd door mijn buurman. En gisteren heeft hij mij weer onthaald met een uitgebreide maaltijd. Ik ben blij met zulke aardige mensen, soms denk ik dat ik het ook zou kunnen volhouden met een goede vriend in huis. Heel praktisch, samenleven maar dan met beperkingen van je gevoelens. Het is de vraag of ik zoiets vol kan houden.
Dat komt hier niet ter sprake want mijn vriendelijke buurman heeft een LAT-relatie met een mevrouw in het dorp. Zij delen de week op, meestal 4 dagen samen in haar huis en hij 3 dagen alleen in zijn huis. Daarom geeft hij om zijn buurman die ook alleen is. In hetzelfde dorp of stad is wel zo makkelijk. Geen lange afstanden.
Die vrolijk en aantrekkelijk lachende vrouw van de Datingsite leek me heel ver weg. Zij woont in het zuiden en ik ben zo nu en dan in Vlaanderen bij mijn kinderen. Het zuiden van ons land is behoorlijk breed. Ik had haar geschreven dat ze vast wel een meneer bij haar in de omgeving zou vinden.
Nu waren mijn ideeën over de toekomst nog onduidelijk. Ik wil eigenlijk deze woonplaats verlaten en opnieuw dichter bij mijn kinderen in het zuiden gaan wonen. Moet ik nu dan wel zoeken naar een vrouw of wachten tot ik ergens woon? Wat ik zelf wil zal een ander niet snel voor kiezen. Wij van onze leeftijd zijn eindelijk gearriveerd en tot rust gekomen. Je gaat niet nog eens de onzekerheid tegemoet. Ben je alleen dan wil je nog wel een relatie proberen die binnen jouw plaatje past. Maar wel vaak afgebakend tussen jouw verworven mogelijkheden.
Dat is best te begrijpen want je hebt tot hier al een lange weg afgelegd.
Ik had vroeger al keuzes gemaakt waar ik nu nog mee moet dealen. Mijn volgende stap in het proces van verandering is de beslissing dat ik niet naar mijn kinderen in Vlaanderen ga en daar echt als opa aan de slag kan, maar ik ga naar mijn dochter in Lissabon wat op zichzelf een nieuwe periode van ontdekken wordt. Dat past beter bij me.
Ik heb de afgelopen drie weken In Lissabon als heel prettig ervaren. Natuurlijk spreek ik nog geen Portugees maar met Engels kom je daar best ver. Er wonen ook heel wat Nederlanders, kijk maar eens in de Facebook groepen die zich daar op richten. Mijn dochter heeft sinds kort definitief een tweede huis gekocht voor familie en vrienden. Het ligt in een natuurgebied niet ver van de grote monding van de rivier in de oceaan. Het huis heeft drie ruime slaapkamers en een een grote huiskamer en keuken. Met een behoorlijke tuin er omheen. Ze nodigt me uit om er te wonen. Voor de andere familie wordt het aantrekkelijker gemaakt daar een tijdje te verblijven. Zo krijg ik hopelijk ook mijn andere kinderen daar op bezoek.
Het meest spannende vind ik nog dat ik mijn auto weg zal doen en een camper ga kopen. Geen busje zoals ik vroeger had, maar een wat groter model waardoor ik in staat ben om er langer in te verblijven. Rondtoeren door Portugal en Spanje en indien nodig heen en weer naar het Noorden of de camper bij het huis in Arrábida laten staan en met het vliegtuig naar het Noorden.
Dan opeens blijkt de mogelijkheid dat ik ook langs kan gaan bij die vrolijk lachende mevrouw met haar heerlijk wilde haar. Zij wilde ook heel graag in Portugal zijn en daar in het koude seizoen verblijven totdat het in Nederland ook weer warm wordt en haar tuin onderhouden moet worden. Het zuiden van Nederland is dan opeens niet zo ver weg meer. Ik heb heel veel in eigen hand, maar een nieuwe relatie kies je met twee. Wellicht kan, na een voorzichtige aanloop, de camper helpen om elkaar goed te leren kennen.
geplaatst door Vince50 - 705 keer gelezen
Vorige berichten
A LAZY SUNDAY AFTERNOON
Oftewel.... ik verveel me mateloos....
Zou natuurlijk niet hoeven. Genoeg profielen op de site om mee te chatten, te daten.
Nieuwsgierig zijn naar 'wie die ander is', en of er misschien een toekomstperspectief is.
Een perspectief is er zeker, en een toekomst ook... maar vaak niet met diegene waarmee je, enthousiast als je bent, een moedige poging hebt ondernomen een nieuwe start te maken
En zo gaan de dagen voorbij, met één constante namelijk 'jezelf'
Fijn zou natuurlijk zijn als 'jezelf' omgetovert zou kunnen worden in 'onszelf'..
zou zo'n luie zondagmiddag iets minder stil kunnen worden
Gelukkig zijn er de huisdieren, de (klein)kinderen, de vrienden en kennissen, de buren.
Dus wat is eigenlijk het probleem?
Simpel, het gevóel te willen hebben bij iemand te horen, op iemand terug te kunnen vallen, bij iemand te kunnen kruipen als het allemaal even teveel wordt ontbreekt
Tot die tijd is het doorgaan. Gaat voor de één makkelijker dan voor de ander.
De één heeft geen tijd om te denken, er bij stil te staan dat het allemaal soms teveel is.
De ander heeft tijd teveel, staat er bij stil dat het allemaal soms teveel is....
Nog zo'n constante is die onzekerheid, niet weten wat er voor je weggelegd is.
Het beste is dat te accepteren, niet te weten wat komt... maar niet passief afwachten.
Uit een onverwachte hoek kan plots iets goeds op je pad komen.
Dus maak een 'stratenplan', met zoveel mogelijk zijweggetjes.
Stippel geen route uit maar ga dwalen
Niet vérdwalen...altijd die weg terug naar huis kunnen vinden... naar jezelf
Jokes
ELK VOGELTJE ZINGT ZOALS HET GEBEKT IS
ROOTS
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk
TONGVAL
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk
EIGENHEID
zo herkenbaar, zo vertrouwd, zo belangrijk
âh gaand'r jâare fobbèi dajje ûitheemt bèn
of jûis un niew tûis hep gefónde...
Vrèhèd Blèhèd
elk vogeltje blijft wie het is, wie het ooit was
Is het te combineren? vogels van diverse pluimage?
Interessant kan het zeker zijn...
een soort ontdekkingstocht naar die roots, te herkennen soms aan de tongval, een eigenheid te leren kennen en mogelijk te leren waarderen
Jokes
Speeddate op vakantie
Dit geeft een beeld hoe het met daten kan gaan. Ik moet wel een inkijkje geven in mijn gedachten. Dat doe ik vaak toch al door hier te schrijven.
Nog steeds alleen op vakantie en in de trein onderweg naar Setùbal Portugal. Een plaatsje aan een baai, uitloper van de Rio Sato, bij de Atlantische Oceaan. Met dit mooie weer verwacht je veel toeristen, maar het is rustig. Je moet er nogal moeite voor doen om hier vanuit Lissabon te komen. Ik kwam hier om te kijken of ik van daar een weg kon vinden het natuurgebied in, want daar moet het vakantiehuis staan voor familie en vrienden van niet ver van 'stille' stranden. Het bod van mijn dochter is aanvaard, alleen de officiële overeenkomst moet nog getekend worden. Dit is niet verzonnen en ik hoop dat de mensen dit niet als een lokkertje zien. Heerlijk toch als je als vader wat langer daar kunt verblijven en gewoon je eigen leven leiden.
Ik heb net als wellicht veel van jullie, de binnenkomende mails gewoon op de telefoon. Het scherm is klein, maar anders kan de bureaucomputer er gewoon uit. Je neemt hem niet mee op vakantie. Lang leve de smartphone.
Zo kun je zelf in de trein je berichten lezen. Op alle lijnen in Nederland kijkt niemand meer naar elkaar maar naar het scherm.
Bericht van 50plusMatch, 'Lieve' (andere naam) kijkt naar je profiel. Haar naam komt me lichtelijk bekend voor. Meestal wacht ik nog even, zo gretig wil ik nou ook weer niet zijn, maar ben het eigenlijk wel. Rustig kijk naar het landschap buiten. Pling, een tweede berichtje even vlug kijken naar het pushbericht voor op, ik lees 'Lieve' vindt je profiel leuk. Ja gelukkig, anders kies je gewoon de volgende. Ik kijk straks wel. Er komen wat mij betreft heel veel leuke en mooie vrouwen voorbij, maar ik reageer dan niet te 'happig' omdat ik te veel tijd moet besteden om mijn complexe situatie goed te vertellen.
Ik laat het dan ook meestal over aan de dames, zij maken voor mij de eerste selectie en moeten dus zelf aan de slag naar mij toe. Dat gaat al een tijd goed.
Pling, weer de telefoon, Lieve zend je een bericht. Ja nu ga ik dat natuurlijk lezen.
Er staat: Mooi profiel, ik kan me vinden in jouw plannen. Ben je nog in Portugal? Groet 'Lieve'. Ik zie haar fotootje er bij en ja ik had gisteravond haar profiel bestudeerd. Haar mooie gezicht met prachtige lach was me opgevallen. Heel aantrekkelijk, wie zou daar nu niet mee willen zijn? Ik schrijf dat ik in de trein zit op weg naar Setùbal en dat haar lach me meteen was opgevallen. Hopelijk heeft ze toen geglimlacht.
Er ontwikkelt zich een heel interessant gesprek over de hele middag waar we best veel tijd voor vrijmaken. Ook de zinnetjes: De mens is niet geboren om alleen te zijn, ervaring uit het verleden met warme landen, leuke plaatsen in Nederland om te wonen, waar onze kinderen wonen, misschien zijn we wel in staat elkaar te ontmoeten, graag zou ik je willen ontmoeten na de vakantie, zullen we verder contact houden via de telefoon/ Whatsapp? En dan wisselen we die nummers uit. We zijn nog geen 24 uur verder en komen achter elkaars ideeën en verlangens door onze conversatie zo voort te zetten. Laten we het maar ontdekken, wees niet onzeker. Ik ben monogaam.
Uiteindelijk hebben we de volgende stap genomen om met elkaar te bellen. Ik heb dat als heel positief ervaren. Ik vind dit tot nu een heel mooie ervaring en heb goede hoop op de start van een mogelijke relatie. Ik heb in onze conversatie al veel positieve klikken ervaren en heb een sterke verwachting voor onze ontmoeting. Nu maar hopen dat 'Lieve' dit ook zo ervaart. Het kan ook allemaal te snel gaan voor haar. Ik wil het niet forceren.
Vandaag moest ik thuisblijven vanwege de schoonmaakster, de dag was een beetje dralerig en 'Lieve' reageerde niet op mijn hints via Whatsapp. Korte zinnetjes voor korte antwoorden. "Heb ik iets verkeerd gezegd?" dacht ik meteen.
In de avond was opeens de reactie: sorry Jaap, gisteren iemand in levende lijve ontmoet, waar ik een klik mee heb. Ik wens je heel veel succes verder...
Knal, ik zat toch wel verbouwereerd op de bank. Even beseffen wat er gebeurt. Ze heeft het stopgezet, wat erg, wat jammer, het voelde zo echt, ik had er zo'n zin in. Meteen ging ik alles reconstrueren om te zien of er voor mij nog kansen waren.
Ze zou een grap maken of ze bedoelde eigenlijk wat anders, ze durfde niet verder te gaan. Misschien had ze geen recente foto geplaatst en zag ze er nu gewoon wat ouder uit. Allemaal zaken waar ik smakelijk om zou kunnen lachen, als ons plan maar door zou gaan.
Ik had me in een vroeg stadium al helemaal laten meeslepen in de roes van verliefdheid. Ja ik was verliefd op haar foto en de woorden die ze schreef en dat eist zijn tol wanneer de feiten anders lopen. Je zult misschien zeggen dat ik gewoon te naïef ben. Verliefd worden, dat was voor vroeger. Maar het gebeurt gewoon bij mij oftewel ik laat het toe. Zo zijn er nog een paar vrouwen waar ik alleen al bij het zien van hun foto zulke positieve gevoelens krijg, dat ik me een leven samen met hen helemaal kan voorstellen.
Moraal van mijn verhaal? 'Lieve' koos voor een situatie die haar meer zekerheid gaf, wat niet verkeerd is. Ik ben niet op de wereld gekomen om alleen te zijn. Houd je gevoelens in de hand en laat je niet ontmoedigen. Er loopt hier iemand rond die uiteindelijk wel samen met jou verder wil gaan. Blijf dat verlangen communiceren.
Dank aan 'Lieve' die mij toch deze levensles heeft gegeven en het goed vond dit te publiceren.