Verliefd, Hoe nu verder?
zondag 30 oktober 2022
Sinds ze teruggekomen is van een wandelvakantie in Schotland hebben we elkaar bijna elke week gezien, hoewel de afstand zo’n 230 km is. Door de afstand hebben we elkaar ook gewoon thuis uitgenodigd. Gelukkig niet de lange aanloop met een terrasje hier en een terrasje daar. Onze ontmoetingen zijn heel feestelijk en warm, ik voel met net weer 20 jaar en gedraag me als een puber die de mooie dingen van het leven ontdekt. Geen terughoudendheid maar openheid en overgave. Ik ben gewoon verliefd en krijg een soort heimwee als we weer terug in ons eigen huis zitten. Waarom leef je nog alleen als je samen zoveel meer kan geven en ontvangen met elkaar.
Is dit een te rooskleurig beeld en uitzondering op de regel? Volgens mij past dit bij mijn karakter en gelukkig ook bij haar. Geluk dus wat ons niet zomaar overkomt, maar waar je samen heel graag aan mee wil werken.
Je hebt elk je eigen leven en verleden. Dat hoef je ook niet allemaal te veranderen, maar je wil het wel op elkaar afstemmen.
Moet ik daar veel voor opofferen? Natuurlijk gaat dit niet zonder toegevingen, maar dat zit al in de oude woorden: Het is zaliger te geven dan te ontvangen. Als ik zie dat mijn lief blij is, dan maakt mij dat ook blij.
Ik ben verliefd! Dat komt vanuit je gevoel, maar mag/moet zich vertalen in een praktische kant, noem dat daden. We zullen dichter bij elkaar moeten komen in onze denkwijze, door veel met elkaar te communiceren over het leven. Naast verliefdheid mag er liefde groeien die een degelijke basis kan zijn voor een langere relatie. Ik wil me daar ook echt op instellen want ook in deze levensfase heeft een mens als ik en ook zij daar behoefte aan. Ik geniet van elke dag. Ik verminder de activiteiten op de Website nu wel even, omdat ik alle aandacht wil geven aan onze nieuwe relatie. Dank jullie wel voor jullie over het algemeen positieve reacties op mijn schrijfsels. Ik heb van een aantal van jullie zeker ook geleerd.
geplaatst door Vince50 - 6245 keer gelezen
Vorige berichten
DROOM
Een droom een wens
zo vluchtig, ongrijpbaar
zelfs vleugels op maat...
je bent maar een mens
Die droom die wens
voorzichtig maar haalbaar
in't hier en nu
schier onbetaalbaar
Jouw droom jouw wens
voor ieder het zijne
oh zou het toch kunnen
weer zeggen: "je bent de mijne"
Niet meer dromen maar doen
voor jezelf, voor die ander
of kies je voor dromen
in plaats van voor Elkander
Dromen kunnen mooi zijn
idyllisch, romantisch
maar de tijd tikt verder
tijd voor water bij de wijn
Wordt wakker, leef en beleef, de wereld is mooi
zoveel mooier dan de mooiste droom...
Jokes
BREDE SCHOUDERS
Natuurlijk, de mannen zullen hier niet direct naar kijken.... die hebben meer oog voor de voor hun meer belangrijke details...
Maar een paar brede schouders, al dan niet in de spreekwoordelijke zin van het woord, kom maar op!
Ze zeggen wel dat uiterlijk niet het belangrijkste hoeft te zijn maar toch worden de profielen hier als eerste op 'gekeurd'.
Na het uiterlijk komen vervolgens de criteria aan bod die voor ieder een mogelijk andere prioriteit kunnen hebben.
leeftijd: oke, afstand: oke, werk of geen werk: oke
maar o jee die verlangens, die verwachtingen
En dan zie je eindelijk een leuk profiel .... kan je die niet eens benaderen wegens de begrenzingen van de aangegeven zoekleeftijd van die ander
Jammer, want wat is nu leeftijd?
De één is z'n tijd ver vooruit, heeft mogelijk inmiddels een meer dan volle rugzak (met goede en slechte ervaringen) en voor de ander moet het leven nog beginnen!
Ja, zelfs als je boven de 50 bent is dat heel goed mogelijk. Al die jaren stil gestaan in een relatie, vastgeroest in gewoontes, gewoon te druk gehad om te realiseren dat de tijd voorbij gaat... steeds sneller....
Zou het niet mooi zijn nog een heel leven te kunnen leven? Inhalen wat nooit was. Met nu meer vrije tijd, meer kennis en ervaring en de hele wereld binnen handbereik (computer).
't Ziet er rooskleurig uit.. smile!
NB Nu alleen dat paar brede schouders zien te vinden
Jokes
Natuurlijke behoefte
Is het geen prachtige uitspraak? Natuurlijke behoefte
Deze ochtend wandelde ik met hond Jack het dagelijkse ommetje.
Tegemoet kwam het typische beeld van de zomervakantie: de oppas oma en opa met de kinderwagen.
Toen we elkaar kruisten deed hond Jack wat hij moest doen, die 'natuurlijke behoefte' zoals de oppas-opa het zo treffend wist te zeggen.
Die natuurlijke behoefte, een o zo ruim begrip.
Bij elke lezer zal zich direct een eigen beeld voor ogen komen.
'k Zal geen voorbeelden noemen want sommige behoeftes zullen met geen pen te beschrijven zijn.....
Wel denk ik dat alle vormen van natuurlijke behoefte gebonden kunnen zijn aan o.a. leeftijd, de tijdsgeest, ervaringen en mogelijkheden.
Ondanks dat een behoefte natuurlijk niet altijd logisch of haalbaar blijkt te zijn kunnen we er in ieder geval naar streven, toch?
Een doel hebben, o zo belangrijk in het leven.
Geweldig zou het zijn dat doel te kunnen verwezenlijken, die behoefte te kunnen invullen.
En dan? Blijft die voldoening, dat tevreden gevoel. Is het genoeg?
Zoals er enorme verschillen zijn in behoeftes zo zijn er ook enorme verschillen in de persoonlijkheid van de mensen.
De één is tevreden met zoals het is en de ander zal nooit tevreden zijn.
Ook dat is iets 'natuurlijks'
niet goed of slecht maar de natuur van het beestje
zoals ook Jack zijn behoefte deponeerde
Prachtig weer weer, prachtige wereld, doelen niet te ver zoeken
hoewel het vinden van die éne toch wel een puntje is...
Jokes
PS jaja, altijd 'het' zakje bij me... smile!