Blogs van Jokes

Is het geen prachtige uitspraak? Natuurlijke behoefte
Deze ochtend wandelde ik met hond Jack het dagelijkse ommetje.
Tegemoet kwam het typische beeld van de zomervakantie: de oppas oma en opa met de kinderwagen.
Toen we elkaar kruisten deed hond Jack wat hij moest doen, die 'natuurlijke behoefte' zoals de oppas-opa het zo treffend wist te zeggen.

't Is weer die tijd van de maand.... zo'n 2 dagen voor Volle Maan
Ze zeggen dat het niet kan (de un-believers, de niet wetende, de niet herkennenden) maar de 'believers' zitten er maar mooi mee.
Je hoeft het niet eens alleen te 'believen' want er is geen ontkomen aan.
Het overvalt je gewoon, met een ongekende heftigheid.
Zaak is deze emotie te kanaliseren, bij te sturen, te plaatsen.
Die emotie van onrust, boosheid.. en dat zijn nog maar de 'genuanceerde' bewoordingen..

Dus ik dacht "Why Not?"

Er is een plaats waar ze ambachtelijk ijs verkopen, ergens 'op den buiten'.
Een ideale ontmoetingsplaats voor het geval dat het handig zou zijn hier gebruik van te willen maken, bij een eerste date of zo, dus ik had het adres al stand-by.

Nu wilde het gebeuren dat er precies op die locatie een speeddate evenement werd georganiseerd.
Tja, da's natuurlijk de kat op het spek binden... dus ik schreef me in.
Categorie 55+, een ruim begrip, dus ik kon van alles verwachten.

Hoop- en verwachtingsvol telde ik de dagen af. Stuurde enkele dagen voor Het Grote Gebeuren nog een berichtje naar de organisatoren met de vraag hoe het er mee stond. En je raadt het al: GEANNULEERD !
"djuutje"!.. te weinig deelnemers. Zèlfs geen 6 (ZES) mannen en vrouwen tegenover elkaar aan een tafeltje te krijgen. Dit bleek het minimum te zijn om het evenement door te laten gaan. ZES vrouwen en ZES mannen.

Komt spontaan het liedje in m'n hoofd op:
"Op een mooie Pinksterdag" (André van den Heuvel en Leen Jongewaard). Wie kent het niet?
Is nog van 'vroeger', nostalgie, echter de zorg om je kind blijft altijd, welk jaar het ook is, vroeger of nu.
Zo'n mooie Pinksterdag, die willen we het liefst delen.

Toch wel jammer dat zoiets in deze tijd nog parten kan spelen.
Vaak nog opgelegd 'van huis uit', ingegoten met de paplepel, "ons" soort mensen.

Van de vele manieren om te proberen uit te leggen hoe speciaal een vrouw kan zijn is het woord 'uniek' toch wel het meest typerende. Want uniek is iedere vrouw zeker

Zelfs als je ze niet kent of niet dénkt te kennen kunnen ze je overvallen
op een onbewaakt ogenblik
kan des te harder aankomen door het onbekende
het niet aan hebben zien komen
Verwarrend, frustrerend, niet te plaatsen, niet te rijmen

Net een bizarre gewaarwording...

't Is vier uur, namiddag, mistig
net met de hond door de tuin gewandeld
prachtig om te zien, die witte stille wereld
geen oorlog, geen jaloezie, geen onrust
hoewel... wat er ónder de grond afspeeld.. op die verborgen plaatsen....

Koude nachten, gevaarlijk glad, nog enkele dagen
lichtjes voor de ramen, het Kerstgevoel oproepend
Hoor jij wat?

Een term die ik onlangs hoorde, huiselijkheid
het ideaalbeeld, het ultieme doel
En zou niet iedereen een doel moeten hebben in het leven?
Iets om naar toe te werken, naar uit te kijken, naar te verlangen

't Was Op Den Buiten
m'n Meet and Greet
Hij zou de wijn meenemen en ik zou voor de glazen en de opener zorgen
zo gezegd zo gedaan

Een idyllisch plekje, een zalig nazomers dagje
de setting was in ieder geval perfect
nu alleen 'wij' nog
Zou het een match zijn?

Al jarenlang je droom, je wens, je doel
het vinden van de ultime, die éne, die speciale
het silhouet, de kleur, het binnenste en de buitenkant
de perfectie zelve

Ze zeggen: "ga sporten", dan ontmoet je mensen, dan kom je beter in je vel te zitten... wat natuurlijk heel aantrekkelijk klinkt... aannemelijk wat minder.
Maar in het kader van 'nooit geschoten is altijd mis' heb ik me weer aangemeld bij de badmintonvereniging waar ik sinds jaar en dag een knipperlicht-relatie mee heb.
Natuurlijk, de jonge Spring in 't Veld van weleer ben ik niet meer maar de intentie 'niet met me te laten doen' is er nog steeds.. 

Zo'n verkeerd beeld kan je schetsen met woorden
woorden op papier, schijnbaar zonder emotie
Alles kan gelezen worden zoals 'de lezer' het wil
maar er is ook die andere kant, die van 'de schrijver'

 

….’K BEN ‘M EVEN KWIJT….

Zie het leven als een breiwerk
niet noodzakelijk met alleen maar rood maar met de vele kleuren die het leven biedt.
Van het zonnigste geel tot het diepste blauw
navenant zijn de omstandigheden
Van heerlijke verliefdheid tot grote droefenis

M'n eerste vriendje, ik zal 'm Piet noemen

Heb het hier natuurlijk over die eerste zoen...zo'n echte.....

Nooit gedacht dat het plots zo anders kon zijn
een leven, opgebouwd met z’n twee, komt ineens tot een eind
Nog zoveel jaren, nog zoveel mogelijkheden voor de boeg
Niemand kan voorspellen wat er voor je is weggelegd
Maar 1 ding is zeker…als je niks onderneemt gebeurt er niks
Advies: LEEF!