Blogs van banoen

Met jou,

.

.

.

Bedankt,

Je zou zo denken, wij leven hier in een democratie, we mogen zeggen wat we willen , en wat zie je dan hier op de site? Niemand zegt wat. Er zijn er hier heel veel die zich in dezelfde staat bevinden als een pas gemolken koe. Hun melk is op, er komt nog amper een letter uit.

Tot morgen,

.

.

Manus operandi,

Manus operandi, working hands, werkende handen ,helpende handen.
Na jaren zou je denken, die handen zijn verweerd en eeltig, maar nee, in tegendeel.

Potjandorie, wat een mooi weertje toch de laatste tijd. Nu alles weer volop begint te groenen moest ik toch dringend weer eens de bossen in, al heb ik die niet helemaal gemeden tijdens de winter, verre van.

De bossen hier bij ons zijn nog echte bossen, niet zoals ze in de stad te vinden zijn, de bomen mooi op een rijtje naast de weg. Nee, hier staan ze in een wirwar dooreen, de mooie en minder mooie exemplaren, net zoals hier op de site. (heb ik van horen zeggen he).

In vijftig tinten wijs,

Ik weet nog, toen ik voor de eerste keer lid werd van vijftig plus, dat het me soms moeilijk viel om mensen te doorgronden via het lezen van hun profiel.

.

.

.

Hier ben ik alleen met jou,

 

 

ik neem je mee in 't duister

waar nog slechts 't gefluister

van een zomerbries het zwart

van bomen streelt en deelt

in 't breken van de stilte met

mijn zacht gesproken woorden

 

we wisten beiden langer al

dat we samen hoorden maar

hoe ben je dan als niemand

ooit verteld dat met twee

in 't donker alles zoveel

lichter weet te maken

 

hier ben ik alleen met jou

en mag ik aan je raken

de ochtend is nog ver en

jij de hele nacht hier dicht

bij mij , eindelijk komt uit

waar we zo vaak van spraken.

Gesetteld met vrijpas,

Ja mensen, de zomer is weeral zo goed als voorbij, en wat voor een zomer. Het was al lang geleden dat we nog eens een echt Belgisch zomerweertje kregen , niet te klef , niet te droog, aangename temperaturen om je buiten bezig te houden, om 's nachts te slapen, wat wil een mens nog meer.

Ontmoetingen,

soms heb je zo'n dag dat je niet goed weet hoe hem te vullen, maar je moet toch iets, en wat ik dan graag doe is mensjes kijken. Dat kan gewoon in de Colruyt, sloom wandelend met mijn karretje en terwijl alles in me opnemend.

.

.

.

Oude rek en nieuwe veren.

Wie vroeger als kind naar zijn/haar grootouders ging, die leerde al heel snel, dat je jaren later in hetzelfde huis dezelfde mensen vond. De mensen bleven bij elkaar, soms uit vrije wil, soms uit noodzaak.
Als jonge stellen nu aan de kinderen vertellen dat ze op bezoek gaan bij oma en opa, dan hoor je vaak, “naar allebei?”.

Mission impossible,

Als ik nu eens een vlieg kon zijn. Wie heeft dat nog nooit gedacht? Je zou dan stilletjes op de schouder van hem of haar landen, om dan onbeschaamd mee te lezen wat ze elkander te vertellen hebben, via het scherm, live , in het begin,hier op de site, later ergens in een taverne of op een terrasje, wel gevaarlijker want daar riskeer je nog sneller een mep als je aan de tafel mee wil aanschuiven. Het gesprek na zo’n eerste date zou ook niemand willen missen.

.

.

.

Geluk,

Nu ik hier al even op deze site vertoef, komen er meer en meer gedachten in mij op over de toekomst. Soms denk ik, een goei lief, zo eentje die altijd zegt, “ja, voor mij ist goed”, daar gaat toch niets boven.

.

.

.

Gewikt en gewogen,

Wie hier al langer dan een paar maand aanwezig is weet het; het is hier een gekkenhuis.
Als je hier met mensen praat dan willen ze allemaal maar één ding, verliefd worden.

-

-

-

Een “gevulde “avond,

Ik weet niet of er veel mannen zijn die leven zoals ik, want ik heb een geweldig goede vriendin, ik hou echt van haar en zou ze voor geen geld willen missen.

- 

- 

-

Over vuurwerk en losse flodders,

als ik zo weer eens door de profielen struin, de verlangens lees, soms enkele, soms een hele lijst, dan weet ik meteen weer waarom het zo moeilijk is om hier nog iemand te vinden waarmee alles als vanzelf gaat.

Een date in de Colruyt,

Andere tijden vragen andere gewoontes. Voor wie wil daten is dat zeker ook zo.
Gedaan met op een twee drie een afspraakje regelen in een gezellige taverne of een knus restaurantje.

Opsporing verzocht,

Nu had ik hier laatst nog verteld dat ik eindelijk iemand had gevonden, maar we zijn nog maar een paar maand verder en ik ben ze verdorie weer kwijt.

-

-

-

-

-

-

Een goeie gast,

Heel soms gaat deze jongen ook wel eens naar de markt op woensdag, meestal als ik weer eens zin heb in een lekker stukje verse vis, en deze keer was het wel een heel apart gebeuren.

Oud of nieuw,

Vroeger was het beter. Je hoort het onze generatie zo vaak zeggen en al geldt dat misschien voor sommige zaken, eerlijkheidshalve moeten we toch durven zeggen dat het nu voor het merendeel echt beter is dan toen.

Modern times,

Ja...zo gaat dat. Andere tijden , andere zeden, en wat we nu beleven is voor heel veel mensen uniek.
We schrijven ons in op een datingsite, en hopen dat er een vaccin wordt gevonden vooraleer we zelf de liefde vinden, want zeg nu zelf, wat is liefde als je eigenlijk altijd die anderhalve meter afstand moet houden.

,Perte totale in de Jumbo

Het was weer zo’n dag dat er haast niets meer in de ijskast lag en ik na een droog beschuitje toch maar  richting winkel trok, na eerst zorgvuldig mijn lijstje te hebben opgesteld.

 

 

 

Ik zag de lente in haar ogen,

Wie de lente wil beschrijven, of een malse zomerbui na grote hitte, doet die fenomenen altijd tekort, niet door er argeloos over te schrijven, maar gewoon omdat woorden het wonder nooit helemaal goed kunnen verklaren.

 

 

Vannacht lag ik zo’n beetje na te denken over het eenzame leven van een blogger. Tijd om een vriendin te zoeken heeft hij niet , want er moet een verhaal geschreven worden, en dat schrijven is niks op zich, maar waarover.

The brown brown grass of Liske,

Vrolijke , vrolijke vrienden, vrolijke vrienden da-at zijn wij. Het liedje gonst al de ganse dag door mijn hoofd en dat komt omdat ik een date heb met Liske, de kleindochter van Din van Charel van Pollekes.

Nooit te vroeg,

Niels en Veerle zitten samen op een bankje in het eerste leerjaar. Ze kennen elkaar al vanaf ze kruipertjes waren en zijn beste vriendjes. Wat zeg ik, supervriendjes. Niels was zo blij dat hij eindelijk kon leren lezen en schrijven, want hij wil al bijna zeven jaar een liefdesbrief schrijven aan Veerle.

Waarom alles zo deftig ,

een beetje dialect bekt ook wel lekker. 

Big sister is watching you,

Ooit al eens meegemaakt? Je maakt contact met iemand en het lijkt allemaal rozengeur en maneschijn? Ze stuurt je gans de dag lieve berichtjes en stopt er pas mee als jij al een hele tijd onder de wol ligt?

Ontmoetingen,

soms heb je zo'n dag dat je niet goed weet hoe hem te vullen, maar je moet toch iets, en wat ik dan graag doe is mensjes kijken. Dat kan gewoon in de Colruyt, sloom wandelend met mijn karretje en terwijl alles in me opnemend.

Handen,

Ambushes and snake pits,

Geef toe, het klinkt iets griezeliger in een andere taal. Vandaag gaan we het dan ook eens hebben over de oneindig vele obstakels die je vindt op de weg naar de uitverkorene.
Geen rozen zonder doornen.

Twee van één,

Ja beste mensen, die date laatst met een madammeke in een stadspark blijft me maar parten spelen.
Verdorie, ik had al van tevoren het gevoel dat het niks kon worden, maar kon de oefening wel gebruiken na zo lang niet meer weg te zijn geweest.

Eindelijk een droomdate,

Bijna drie maand bood ik weerstand, maar eindelijk gaf ik toe, verleid door vele aangename berichtjes, belletjes, en een belofte dat ze echt geen ketens in de kelder had hangen.

Een paar dagen geleden herinnerde ik mij nog een heel bijzondere date, en ik dacht meteen,
nu heb ik ook eens een ernstig onderwerp waarover ik de mensen wat kan vertellen, want je krijgt wel leuke reacties als je eens iets geks schrijft, maar als je dat te vaak doet wordt je uiteindelijk zelf gek verklaart.

Een

kleine 

zondagse

versnapering. 

Kiezen naar smaak,

Je kiest hier iemand die leuk oogt en voor de rest zal het dan ook wel goed zitten. . Haha, was het maar zo eenvoudig. Het lukt zelfs met een ei niet.

Safe and busy,

Potjandorie , die corona toestanden blijven maar duren, en dus besloot ik, na overleg met overzijde, om het er toch maar op te wagen om elkaar eens te ontmoeten.

Oude les,

Kareltje zegt nooit veel, de man heeft een hart van goud,
maar wie houdt van een man die slechts in 't hart geschreven heeft dat hij al zoveel
jaren leeft in de hoop ooit nog te mogen vinden wat hij als kind van moeder kreeg. Liefde.

Gezien je er hier goed moet op letten wat je mag plaatsen, Zend ik maar eens een eerder door beheer  goedgekeurd blogje in van mijn allerbeste vriend boske. 

Blauw, zo hemelsblauw,

Ha...mooi kleurtje, dat blauw. Behalve, ja, behalve als je een blauwtje loopt. Dan wordt die kleur ineens zoveel donkerder, bijna zwart.
Wie nooit het fenomeen heeft meegemaakt weet niet wat hij/zij mist, maar ik denk dat het maar een heel kleine schare is die dat mogen zeggen. Moeten we jaloers zijn op die mensen? Bijlange niet.

Een goei fleske,

Nu heb ik een paar dagen geleden toch wel een heel straf verhaal horen vertellen door een oude kennis en ik moet zeggen, ik was er heel blij mee want ik zat al een tijdje met een writersblock, je weet wel, zo'n moment dat je gewoon geen woord op papier krijgt ook al duim je dag en nacht aan één stuk door.

Romeo en Juliette,

La vie en rose,

Gezien mijn interesse in wat de vrouw steeds weer naar een man drijft, ondanks vaak slechte ervaringen, heb ik de laatste tijd enkele”virtuele”, dus smetvrije interviews gehad met enkele vrouwen uit de hogere klasse, en natuurlijk ook met een gewone werkmansvrouw, al weet ik niet of
eerstgenoemden het ten volle zullen appreciëren, dat hun woorden hier te samen met die van het gewone volk verkondigd worden. Mais, ça ne me dérangera pas. (mijn beste Frans, schoon he ;-) )

Een oudje van mijn allerbeste kameraad, boske ;-)

Prelude van een zomer,

Ik heb je leren kennen als was ik een man die koren zaait. Rustig alles laten groeien , rijpen, en de eerste oogst, dat was gewoon 't ontmoeten, van een stem die al zo lang aan me bekend was, vertrouwd en vrouwelijk, met soms het meisje er nog in, op momenten dat ik jou aan het lachen kreeg, en jij uiteindelijk zonder adem viel en het even stil werd aan de hoorn.
Zelfs die stilte was genieten, want we wisten, wat de ander voelde, en we zonder woorden alles konden vertellen waarnaar het hart begerig was.

Slotenmaker gezocht,

Zoveel mensen, zoveel sloten. Ieder heeft zijn eigen code.
Nu is het al moeilijk om iemands vertrouwen te winnen als je die persoon in levende lijve ontmoet, maar hier, waar er enkel dat berichten boxje is, ligt de lat nog een stuk hoger, en nee, hier doen we niet aan herexamens, het is erop of eronder, zonder pardon. (figuurlijk hé... ML )

Zie je 't zitten?

Nu ben ik niet echt iemand die regelmatig voor de tv zit. Het is eerder een zeldzaamheid, dus
dan heb je ook meer kans om eens verrast te worden met iets waarvan je denkt”hoe is het in hemelsnaam mogelijk!”, en ja hoor, pas geleden viel ik in de prijzen. Bij het zesde seizoen !

Valentijn,

Covid & Corona

Er was eens....zo beginnen vele sprookjes, maar dit sprookje beste mensen, speelt zich in het heden af. Laat ons, de gebroeders Grimm indachtig, proberen er iets fabelachtig van te maken, klaar voor verfilming door Disney.

Kleur bekennen.

In deze tijd van corona en politieke mismeestering eens daten heeft soms iets weg van dezelfde uitdaging
die onze nobele verkozenen om de zoveel jaar, al is het het laatste decennia meer “ gedurende zo veel jaar” aangaan.

Ochtendgeuren,

En? Bijten ze? Hoe vaak heb ik die vraag vroeger niet gehoord toen ik nog regelmatig met mijn hengels aan de waterkant vertoefde. Als ik voor elke keer een euro kreeg, leefde ik nu op de Bahama's.

Nu gooi ik mijn lijntje op een ander watertje uit. Vijvertje vijftig plus. Het reglement daar lijkt alsof het van mijn oude visvergunning is overgeschreven.