Blogs

Introverten zouden verlegen zijn, gesloten, mensenschuw of zelfs asociaal, weinig communicatief of moeilijk mee om te gaan. Ik ben er zelf eentje en ervaar dat veel van wat over introverten wordt gedachtof geschreven, huizenhoge misverstanden ziin. Tijd dus om één en ander recht te zetten.

Je kent het moment wel: de date loopt op z’n einde, het gesprek kabbelt voort… en dan verschijnt ineens de rekening, als een test die je moet zien te doorstaan. Plots voel je het: de onzichtbare weegschaal tussen principes, charme en eerlijkheid.

Want ja, ik ben financieel zelfstandig en daar ben ik trots op. Ik betaal mijn eigen wijn, huur en vibrator. Dus nee, ik hoef echt niks van een man aan te nemen en ik heb geen zin in wederdiensten voor een carpaccio en een glas wijn. Dus wat doe je? Je stelt voor om te splitten. Want: gelijkwaardigheid! Onafhankelijkheid! Vrouw van de 21e eeuw!

Nylonkousen! Opmerkelijk onderwerp voor een datingsite! Toch? Even geduld, lees verder en adem dan opgelucht: ’Ach ja, natuurlijk!’

De rugzak

We zouden er allemaal één dragen. Een grote of zware, een kleine of lichte. En, onze rugzak zou een grote rol spelen in hoe we contacten leggen of een relatie proberen uit te bouwen. Ook in mijn rugzak is een behoorlijk zware kassei gedropt door het onverwachte overlijden van mijn partner. Nu al jaren geleden. Maar het heeft mijn kijk op het fenomeen rugzak wel gewijzigd.

Ken je dat? Je opent vol verwachting je datingapp, nieuwsgierig naar wie er interesse heeft getoond. En daar is-ie dan: een match! je voelt wat spanning en denkt: "Dit is misschien de connectie waar ik op hebt gewacht". Vol hoop klik je op het chatvenster, klaar om een conversatie te beginnen. En wat staat daar? Eén woord. "Hey." Of, als hij echt z'n best doet: "Hey, mooie foto."

‘Vlgones een odnezreok zjin snigles mniedr gleukikg dan kpoples.’

Met een beetje moeite leest je wellicht: ‘Volgens een onderzoek zijn singles minder gelukkig dan koppels.’ Je leest dan niet wat er staat! Dat komt omdat complexe hersenprocessen ervoor zorgen dat we niet letter per letter
lezen maar woorden als een geheel. Op deze wijze gebeurt het ook dat we letters of zelfs woorden die in een zin
of tekst ontbreken, onbewust aanvullen en de fout niet eens opmerken. (Heb je, buiten de eerste zin, de
schrijffout in deze tekst opgemerkt?)

Toen ik besloot opnieuw te gaan daten, sleepte ik mijn bagage vol twijfels en onzekerheden met me mee. Maar hé, ik sprong in het diepe en tot mijn verbazing regende het likes op datingapps. Mijn ego bloeide op, maar laten we eerlijk zijn: het echte werk begon pas toen ik echt moest praten met al die mannen.

De eerste keer dat ik werd geghost, had ik geen idee wat me overkwam. Dagenlang hadden we leuk contact: grappen, serieuze gesprekken, zelfs wat flirterige opmerkingen. Maar opeens was hij foetsie. Poef. Geen uitleg, geen vaarwel, gewoon... stilte. Mijn brein draaide overuren: Heb ik iets verkeerd gedaan? Heeft mijn laatste opmerking hem weggejaagd? Ik dacht meteen: "Wat is er mis met mij?" en zocht de fout bij mezelf. Bedankt, huwelijksbagage.

Vijf jaar geleden werd ik plots single. Die gebeurtenis zette mijn wereld compleet op z'n kop endwong me om uit te zoeken wie ik was. Het was een periode van zoeken, van huilen en af en toe eenglas wijn met een goede vriendin, die samen met de wijn mijn therapie vormde. Maar na een paarjaar kwam het moment dat ik dacht: genoeg, tijd voor een nieuw avontuur, tijd om te gaan daten.Want ja, je bent nooit te oud voor de liefde, toch?

Het mooie van Valentijn is niet alleen de naam maar ook dat dit elk jaar weer terugkomt.
Die ene speciale dag, voor die ene speciale…. Of voor die meerdere specialen.
Vol van hoop kijken in je brievenbus of wachten tot de deurbel gaat… spannend!
Of neen, gewoon de computer openen en zien of er een berichtje is.
Lang niet zo romantisch meer als vroeger.
Nu is met een eenvoudige druk op de juiste knop een standaardberichtje te sturen… en zelfs dat is vaak teveel moeite.
Net als die mooie Kerst- en Nieuwjaarskaarten die vroeger op de mat vielen en je je verheugde over het feit dat ook die ene je niet vergeten was.